Verslag Voorjaarsreis naar Volendam en Marken
VOORJAARSREIS KBO HEINO 2024
Janine Oosterhuis
De bus zat helemaal vol op woensdag, 8 mei en het was echt wel een grote bus!
Iedereen had zin om een dagje “toerist” te zijn. Want dat ben je wel als je naar Volendam en Marken gaat, twee echt toeristische trekpleisters.
We hadden een opgewekte chauffeur, die onderweg veel wist te vertellen over de verschillende interessante routepunten waar we langs reden. Je kon merken dat hij wel vaker met vrolijke (en bejaarde) dagjesmensen rondreed.
Na vele kilometers was onze eerste stop de Simonehoeve van de familie Tol. Daar werden we ontvangen door mooie, jonge dames in Volendamse klederdracht. Heerlijk: eerst koffie met gebak, daar waren we wel aan toe.
De familie Tol, die al generaties lang de boerderij runt, heeft zich op deze locatie toegelegd op presentatie en toerisme: ze bieden een authentieke Nederlandse ervaring aan. (Melkveehouderij en kaasproductie bevinden zich nu op een andere locatie) . Ze leggen de traditionele kaasmakerij uit en tonen hoe de echte klompen gemaakt worden.
We werden uitgenodigd in een aparte zaal, waar we uitleg kregen over de ambachtelijke kaasbereiding en het snijden en schaven van de klompen.
Na de presentatie mochten we “winkelen”. Er was een enorm aanbod aan souvenirs, drankjes, relatiegeschenken, koek, honing, kaas en klompen. We waren verbaasd over de vele smaken kaas: van bierkaas, truffelkaas, brandnetelkaas, hennepkaas, pestokaas en nog veel meer tot aan “romantische” knoflookkaas (deze laatste kaas moet je samen eten, dan loopt de liefde geen gevaar….)Al die kaas mochten we ook proeven, en kopen natuurlijk! En dan de klompen! In alle maten, kleuren en beschilderingen, soms ware kunstwerkjes.
Gehoord: “deze locatie kan wel een flinke opknapbeurt gebruiken!”
Na het inkopen gaan we terug naar de koffiezaal, daar staat de lunch al klaar. Alles is goed voorbereid en ruim voldoende. We lieten het ons goed smaken.
Gehoord: “zoveel lekkere en verschillende dingen krijg ik thuis niet!”
Gehoord: “ik heb twee boterhammen met makreel gegeten, dat koop ik zelf nooit.”
Na de lunch nemen we afscheid van de Simonehoeve en stappen weer in de bus naar Volendam, dat is maar een kort ritje. Volendam was een klein dorp, dat leefde van de visserij op de Zuiderzee. Maar de Zuiderzee bestaat niet meer, er wordt nu vooral met fuiken gewerkt op het IJsselmeer. Intussen is Volendam wereldberoemd dankzij de muziek (palingsound), de sport (FC Volendam) de klederdracht, de visserij, “de Dijk”, het historisch centrum en heeft het meerdere inwoners die miljonair zijn.
Lopend over de Dijk met mooie doorkijkjes, zien we echte Volendamse namen op de huisdeuren staan: Tol, Veerman, Koning, Kwakman, Keizer, Boer, Smit, Schilder, Jonk. Als je die namen hoort, weet je wel waar ze vandaan komen.
Hier hebben we tijd om zelf rond te lopen langs de snuffelwinkeltjes met alweer dezelfde souvenirs of om iets te drinken op één van de vele terrasjes.
Gehoord: “een hoop kitsch hier, maar de tulpen zijn hier wel 2 euro goedkoper…..”
Gehoord: “wat boffen we toch met het weer, het is ons wel gegund…”
Op de afgesproken tijd is ons gezelschap bij het vertrekpunt van de boot naar Marken, gemeente Waterland. Als iedereen is ingescheept varen we naar het voormalige eiland Marken. Nu is het een schiereiland in het Markermeer, dat door een dam met het vasteland verbonden is. Het is een pittoresk dorpje, ook weer een toeristisch oord door de bijzondere klederdracht (je kunt jezelf op meerdere plekken laten fotograferen in Marker klederdracht), de authentieke vissershuisjes en de watergangen erachter.
Er is het “kijkhuisje” van Sijtje Boes, waar je tegen betaling een kijkje mag nemen in zo’n bijzonder huisje, wat nog net zo is ingericht als toen Sijtje er woonde.
Gehoord: “slimme vrouw, die Sijtje, ze wist al snel nieuwsgierige toeristen te lokken”.
We zoeken de bus weer op om naar de laatste stop te rijden, waar ons een heerlijk driegangen diner beloofd is.
Gehoord: “ik heb medelijden met de chauffeur, elke keer al die rollators weer in of uit de bus sjouwen, best zwaar….”
Onze laatste aanlegplaats is restaurant “De goede Aanloop” in Tollebeek. Daar genieten we nog van een goed verzorgd diner.
Gehoord: “lekkere schnitzel, goed gebakken, beetje te groot voor mij, ik wil een halve”.
Gehoord: “we delen hem wel, komt goed”.
En ja, dat was het weer. Nu maar op naar ons eigen dorp Heino, ook mooi, maar geen toeristische trekpleister (gelukkig maar).
Gehoord: “het was een lange dag, ik ben wel moe, maar ik heb genoten!”
Gehoord: “zeg dat wel, ik ga thuus gelijk naar bed!”
Met dank aan Harry en Anton.